Blog | Schoot genoeg om voor te lezen
Door Lindi van Beest op dinsdag 15 november 2016
Ik herinner het me nog goed; ik zit bij mijn oma op schoot en wordt stevig tegen haar boezem aan gedrukt, terwijl ze lieve dingen tegen me zegt. Ik voel de warmte en koestering van dat moment weer. Af en toe pakte ze er een boekje bij. Vaker nog hadden we gesprekjes over van alles en nog wat, of genoten we eenvoudig van elkaars gezelschap.
In die tijd bezocht ik de kleuterschool (ja, ja; mijn generatie is die van nét vóór de basisschool). Mijn naam wordt genoemd tijdens het Bijbelverhaal. Wat bijzonder! Of zou het iets te maken hebben met het feit dat ik met m’n buurmeisje zat te kletsen? Ik wist het niet… genoot van het moment. Mijn naam in de Bijbel!
Ik word wat ouder. Mijn moeder doet boodschappen, en ondertussen mogen mijn broers en ik de bibliotheek in. Op zoek naar een stapel boeken. Ik bewaar fijne herinneringen aan deze boodschappenmiddagen en -avonden. Soms duurde het even voor ik mijn schat – een tas vol boeken – mee naar huis mocht nemen. Het was de tijd dat nog ieder boek werd opgeschreven, als het werd uitgeleend. Geduldig – of iets minder geduldig – wachtten we bij de balie waar in mijn ogen wat oudere dames de uitleen keurig verzorgden.
Toen werd ik zelf moeder. Vanaf het moment dat onze oudste dochter een boekje te pakken kreeg, ze was toen tien maanden, heeft ze het niet meer losgelaten. Inmiddels heeft ze – onze tiener - meer dan 800 boeken achter haar naam staan in haar bibliotheekgeschiedenis. Hoewel onze kinderen graag zelf lezen, vinden ze het heerlijk om ook voorgelezen te worden. Het is soms een uitdaging om een boek uit te zoeken dat alle drie de kinderen leuk vinden en dat ook past bij hun interesses, gezien de leeftijdsverschillen. Verder is het moment van voorlezen nogal eens een zoektocht. Als aan deze ‘voorwaarden’ kan worden voldaan, genieten we allemaal, en ik misschien nog het meest, van een voorleesmoment. Zoon op schoot, dochters ‘chillend’ op de bank of op bed, soms iets knutselend. Het gaat dan niet zozeer om het verhaal, of mijn grappige stemmetjes, of de illustraties in het boek. Nee, het meest genieten we dan van elkaar. Van samen luisteren, samen een verhaal horen en beleven. Heerlijk!
Een jaar geleden. De rollen worden omgedraaid. Onze zoon is in groep 3 aanbeland en leert zelf lezen. Hij is – terecht – trots en nodigt me uit bij hem op schoot. Het past niet helemaal, en een brede boezem zoals mijn oma heeft hij niet. Mijn benen hangen over zijn schoot en ik laat me in een stapel kussens zakken, om zoon z’n schoot niet al te veel te belasten. Hij leest me voor. Over een draak. Best een spannend verhaal. Maar op zijn schoot…kan ik alles aan.
Lindi van Beest - 2016
Overige blogs
-
Vond je het spannend?
Door Annette Otto-Nales
-
Commerciƫle economie
Door Saskia van Berkel
-
Stoere oma en een piercing
Door Linda Kostwinder
-
Nu begrijp ik het leven veel beter
Door Annette Otto-Nales
-
Na de vakantie gaan we het helemaal anders doen
Door Saskia van Berkel
-
Logeren, hard werken en ijsjes
Door Linda Kostwinder
-
Keuzes
Door Annette Otto-Nales
-
Niet aan de tafel likken!
Door Saskia van Berkel
-
Zeggen wat je bedoelt
Door Annette Otto-Nales
-
De schade is niet te overzien
Door Saskia van Berkel