Blog | Keuzes
Door Annette Otto-Nales op dinsdag 16 juli 2019
Als ik iets moeilijk vind, dan is het wel om de juiste keuzes te maken voor mijn kinderen. Keuzes maken voor mijzelf gaat me veel makkelijker af. Tenslotte heb ik vaak alleen mijzelf ermee als het niet uitpakt zoals gehoopt. Bij mijn kinderen is dat anders.
Denk alleen maar eens aan het moment dat je in een speeltuin bent. Wanneer laat je ze alleen dat klimrek op gaan? Hoe hoog gaan ze op een schommel? En dan krijg je ook nog allerlei tegenstrijdige berichten. Waar je de ene keer geen toetje moet geven als hun bord niet leeg is, zegt de ander dat het toetje los moet staan van hun eetgewoonte. Zwemles gelijk vanaf jongs af aan, dat is goed voor ze. Nee, niet te jong dan ben je jaren bezig. Beter als ze wat ouder zijn. Als moeder weet je simpelweg nooit echt helemaal waar je nou goed aan doet. En dat is nou net iets wat we als moeder wel willen.
Zo reed mijn zoon toen hij zes was nog steeds met zijwieltjes op zijn fiets. Als ik om mij heen keek dan was hij vrij oud om nog zijwieltjes te hebben. Maar ja, ik kon mijn kind moeilijk op zijn bakkes laten vallen omdat de wereld bepaald had dat 4 jaar een goede leeftijd is om geen zijwieltjes meer te hebben. Toen hij een grotere fiets moest hebben gingen de zijwieltjes er weer op. Een raar gezicht, zo’n grote fiets met zijwieltjes.
Nu ben ik er al snel achter gekomen dat opvoeden iets is als het regelen van je trouwdag. Je kunt nog zo je best doen, er zijn altijd mensen die het anders zouden doen. Ieder kind is immers uniek. Ieder kind ontwikkelt zich uniek. Als iedereen tot dat besef zou komen maakt het de wereld een stuk mooier. Even weg van de lijstjes en de curves, maar kijken naar ieder kind als een uniek persoon. Zijn we allemaal niet zo bedoeld door God? Dat we allemaal onze unieke vingerafdruk plaatsen op de plekken waar we komen. Niet zoals het zou moeten, maar zoals het bedoeld is door Hem.
Mijn zoon hebben we op allerlei manieren gemotiveerd om te fietsen zonder zijwieltjes. Het hielp niets. Op een dag moesten de zijwieltjes aangepast worden. Terwijl mijn man het gereedschap pakt zegt mijn zoon: “Je kunt ze er ook af laten, ik heb ze toch niet meer nodig…”
Overige blogs
-
Iets om uit te pluizen
Door Annette Otto-Nales
-
Een raar jaar
Door Linda Kostwinder
-
Die andere moeders doen ook maar wat.
Door Saskia van Berkel
-
Positief positief
Door Annette Otto-Nales
-
Verwonder u niet, erger u slechts
Door Saskia van Berkel
-
Kinderwijsheid
Door Linda Kostwinder
-
Ze hebben gelijk
Door Annette Otto-Nales
-
Talenten, wat moet je er eigenlijk mee?
Door Saskia van Berkel
-
Hou je ogen op het ijsje
Door Annette Otto-Nales
-
Het oude en het nieuwe leven
Door Linda Kostwinder