| Vorige week hoorde ik het mezelf zeggen: “Die kinderen! Ze halen het slechtste in me naar boven!” Alsof het hun schuld was dat ik mijn geduld verlies. Dat ik voor mezelf koos in plaats van voor verbinding. Alsof het aan mijn kinderen ligt dat ik pijn heb en hen daarop afreken. Graag vertel ik je over ons prachtige gezin, alle mooie avonturen die we beleven. De overwinningen die we behalen, de stappen die we zetten. Kom bij me aan de keukentafel en ik schenk je koffie in, steek de kaarsjes aan en laat je de prachtigste vakantiefoto’s zien! Waar ik iets meer moeite mee heb is je de andere kant vertellen. Dat wat er ook is. Dat ik gister weer totaal uit m’n slof geschoten ben. In mijn boosheid woorden gebruikt heb die hier beter niet herhaald kunnen worden, dat ik met deuren smeet terwijl ik schreeuwend de trap op stampte. Dat mijn kinderen soms bang zijn voor mijn boosheid, niet een respectvolle vrees, maar een onzekerheid over hoe ik ga reageren. Omdat het zomaar kan dat iets kleins mijn wonden en pijn weer triggeren… Nee, het zijn niet de kinderen. Het is niet hun schuld. Zij halen niet het slechtste in me naar boven. Het is mijn eigen ik… Ik heb gezondigd en verdien het om de heerlijkheid van God te missen. Om ver van de Heer en zijn kracht en majesteit te leven. (Romeinen 3: 23, 2 Tessalonicenzen 1: 9). Ja, ik besef weer eens hoe waar het is. Mijn zonden en tekort komen. Mijn gebrokenheid en mijn wonden. Mijn pijn en overwerkte rouw. Er zijn nog zoveel plekken in mijn leven waar Gods waarheid en zijn liefde verder kan doordringen. Waar verdere genezing, vergeving en groei mogelijk is. God heeft “de eeuwigheid in mijn hart gelegd” (Prediker 3: 11), mij eeuwigheidsbesef gegeven. Hij heeft het doel voor mijn en jouw leven gegeven: met Hem leven. Hem genieten en eren. Hem weerspiegelen. (Jesaja 43: 7) God vraagt van ons als ouders om Hem te laten zien aan onze kinderen. Om Zijn liefde voor te leven. God heeft, in al zijn wijsheid en macht, besloten om ons, gebroken mensen daarvoor te gebruiken. Om gezinnen in te zetten om zijn verhaal van verlossing en vernieuwing in deze wereld te vertellen. God vraagt niet dat we het alleen doen. Hij geeft ons door de kerk, door vrienden en in vele vormen gemeenschappen om samen te groeien, samen Zijn verhaal te vertellen. Daarom dagen we je deze week uit om eerlijk te zijn. Over hoe prachtig je gezin is, de overwinningen die je als ouder behaald hebt. Maar ook eerlijk over waar God je, door je kinderen heen, laat zien waar zijn liefde en waarheid nog verder mag doordringen. Vraag samen of Hij je wil laten zien welke stappen er gezet mogen worden op weg naar verdere genezing, vergeving en groei. Laten we elkaar blijven bemoedigen aan aanvuren met Gods eigen belofte, zijn woorden die voor altijd waar zijn: Mijn genade voor jou is nieuw elke morgen! Ik heb je vrijgesproken! Ik ben gekomen om je leven te geven in al zijn volheid. (Klaagliederen 3: 23, Romeinen 3: 22, Johannes 10: 10 |
Het slechtste!
17 september 2024