It takes a village to raise up a child

Laat je inspireren door (h)eerlijke verhalen uit de praktijk van andere opvoeders & word bemoedigd door de Bijbel.
Lees meer
samen

samen

Een graafmachine was bezig losse stenen en troep van een opengebroken straat te verzamelen en in een grote laadbak te dumpen. Bij elke nieuwe lading riep de peuter met een vrolijk en verrukt gezicht: “Tada!”
En zo stonden we daar een tijd te kijken.
We deden niets, we hoefden niets. Alleen kijken.

ken je me?

ken je me?

Deze week richten we ons op de behoefte van ons kind om gezien te worden. Elk kind heeft het nodig dat er een of meer volwassenen zijn die hem/haar helemaal kent. Je kind wild at het gezien wordt voor wie hij is, voor wat haar bezig houdt, wat hij kan en wat zij...

Het slechtste!

Het slechtste!

Vorige week hoorde ik het mezelf zeggen: “Die kinderen! Ze halen het slechtste in me naar boven!” Alsof het hun schuld was dat ik mijn geduld verlies. Alsof het aan mijn kinderen ligt dat ik pijn heb en hen daarop afreken.

de spons

de spons

wat je erin stopt, dat komt er ook weer uit. Je hersenen werken net als een spons: ze nemen alles in zich op: wat je ziet, hoort, meemaakt. Beeld dat uit met deze gezinsactiviteit!