Annette Otto

Job heeft een brutale mond. Niet zomaar een kleintje. Ik voel mijn bloed koken. Hoe durft hij! Ziet hij niet wat ik allemaal voor hem doe. Ik had zo echt niet tegen mijn ouders moeten praten. Ik ben echt pissig.

Even later komt hij naar mij toe en zegt: “Sorry mama voor mijn brutale mond.” Daaropvolgend vraagt hij direct: “Mag ik schermtijd?” Mijn hele gevoel zegt: krijg jij lekker het heen en weer. Zeg je daarom sorry? Jij krijgt helemaal niets! Maar na een kort gesprekje hoor ik mezelf zeggen: “Ja Job, dat is goed.“

Vervolgens gaat hij lekker verder met leven. Scherm aan en genieten. Ik sta nog bij te komen van wat er gebeurde. Het is niet de eerste keer en het zal ook niet de laatste keer zijn. Strategieën vullen mijn hoofd. Hoe kan ik zorgen dat dit niet meer gebeurd? Maar wat een onzin, hij is een kind, hij is 11, hij zal echt nog wel eens een grote mond geven.

Is dit niet iets wat eigenlijk Gods dagen vult? Er zit geen einde aan wat Hij allemaal voor ons doet. Genade op genade. Maar ook wij doen dagelijks dingen fout, doen niet wat Hij zegt, denken het beter te weten en kloppen daarna doodleuk weer bij Hem aan als we Hem nodig hebben. Wat als ik aanklop en Hij zegt: “Laat me even bijkomen. Straks ben ik er weer voor je. Ik moet dit eerst verwerken.”

Zo ver als het oosten is van het westen, zo ver heeft Hij onze zonden verwijderd. (Psalm 103)

Op het moment dat wij sorry zeggen tegen God zijn onze fouten al niet meer te vinden. Als we God daarna ernaar zouden vragen, weet Hij waarschijnlijk niet eens meer waar we het over hebben. Welke fout? Geen idee waar je het over hebt. Ik zie alleen een puur en rein kind. We kunnen, net als Job, gelijk weer om iets vragen. Dat is nogal wat.

Valt dit nou ook onder het kopje ‘geloven als een kind’? Misschien begrijpen kinderen vergeving wel veel beter dan wij volwassenen. Je zegt sorry en het is weg. Je kunt gelijk weer om iets vragen. Wij volwassenen maken er vaak iets veel groters van. Daarbij vragen velen zich af of ze nou wel echt vergeven zijn. Moet er niet nog iets terugverdiend worden? Is vergeving schenken vaak niet makkelijker dan vergeving ontvangen?

Job kijkt Dylan Haegens op YouTube. “De tien manieren om stiekem te snoepen in de klas,” hoor ik op de achtergrond. Ja, ik weet het zeker. Job zal echt nog wel vaker boevenstreken uithalen. Hij zal nog wel vaker sorry komen zeggen. Maar ik weet dat zolang zijn hart gericht is op herstel met mij, ik hem met liefde blijf vergeven.