Annette Otto

Onze zoon Job zegt geregeld: “Waarom heb je dat dan niet gezegd?” Vaak betreft het iets dat wij allang een keer hebben gezegd, maar hij graag weer bij ons neerlegt. Maar ja, verantwoording nemen of toegeven dat je iets deed wat niet mocht, is nogal een dingetje. Dan is het een stuk prettiger voor hem om te doen alsof hij het nog nooit heeft gehoord. Aan de andere kant komt het ook geregeld voor dat hij zuchtend zegt: “Jaahaa, dat weet ik nou wel.“

Om als ouder te weten wanneer je iets moet herhalen of juist niets moet zeggen kan nog wel eens een uitdaging zijn. Wanneer krijg je de ene reactie en wanneer de andere. Het is goed als hij fouten maakt, daar leert hij van, dus geregeld laat ik het los. Maar als het iets groots betreft is het toch ook wel fijn een keer iets extra te melden.

Nu is Job een jongen die gebaat is bij herhaling. Zijn verwerkingstijd is vaak een stukje langer dan bij de meesten. Gelukkig weten wij dit en kunnen we er rekening mee houden. De kracht van herhaling is zeker op hem van toepassing. Hij hoort het aan. Dan gaat hij er mee aan de slag en pas na lange tijd maakt hij een besluit of het iets is wat hij ontvangt en eventueel tot actie over gaat.

Zeker bij keuzes is het voor hem fijn als er tijd is. Even een burger bestellen bij de McDonalds kan je beter vooraf bespreken zodat hij na kan denken over zijn burger-keuze. Geeft hem rust en ons ook. Zo blijft de sfeer gezellig.

Ik moet hieraan denken als ik nadenk over mijn Facebook berichten, mijn blogs en gesprekken die ik naar buiten breng. Heel veel van deze berichten gaan over het geloof. De een ontvangt het, de ander niet. De een vindt het leuk, de ander ergert zich eraan. De een zegt: “Jaahaa, nu weet ik het wel.”

Waar ik mij veel drukker om maak zijn de mensen die zeggen: “Waarom heb je mij dat niet gezegd?”

Nu kan het zo zijn dat die laatste groep het wel heeft gehoord, maar graag doet alsof zij het niet hebben gehoord. Dat is niet mijn verantwoording. Het is voor iedereen een eigen keuze of je woorden wel of niet ontvangt. De een heeft een langere verwerkingstijd dan de ander. Bij de een is de keuze makkelijk gemaakt, maar de ander heeft even nodig om tot een keuze te komen. Los daarvan zijn er ook nog altijd mensen die oprecht kunnen zeggen: “Waarom heb je mij dat niet gezegd?”

Ik heb liever dat 99 zich ergeren aan mijn berichten over het geloof en roepen: “Jaahaa, dat weten we nu wel,” dan dat er 1 kan zeggen: “Waarom heb je mij dat niet gezegd?” Het gaat om die ene.

Inmiddels zijn we een halfuurtje verder en weet Job welke burger hij wil hebben. Als we onze schoenen aantrekken attendeer ik de kinderen erop nog even naar de wc te gaan voor we weggaan. “Jaahaa, dat weten we nu wel!”